|
“Ik zou het zo gaaf vinden als we over een jaar die groep bereiken die nu nog niets doet”
|
|
Ik heb eerst rustig een paar maanden rondgekeken,” zegt de kersverse voorzitter van KlimaatGesprekken, Eric Spies. “Vergaderingen bijgewoond, workshops gevolgd. Wat is dit voor team, wat is dit voor organisatie? Uiteindelijk besloot ik dat het een eer zou zijn om voorzitter te worden van deze enthousiaste club met een geweldige missie. Ik ben initiatiefnemer van Happy Factors, een online platform dat gemeenten en onderwijsinstellingen helpt om duurzame initiatieven te activeren en te ondersteunen. Hier werken we ook vanuit de kennis dat bang maken niet werkt om mensen in beweging te krijgen. Daarom werken we daar met geluk als motor. Duurzaamheid kan een van de thema’s zijn in de initiatieven. Maar het kan ook gaan om bijvoorbeeld armoedebestrijding of eenzaamheid. Het sterke punt van KlimaatGesprekken is dat het op een leuke manier handelingsperspectief biedt, want dat werkt wél. Ik wilde voorzitter worden omdat ik de geweldige uitdaging zag om nog meer mensen te bereiken en te activeren in de transitie door op te schalen als organisatie. We hebben nu circa 30 opgeleide groepscoaches. Wat er nu nodig is, is een professionaliseringsslag. Hoe kun je de organisatie laten groeien, en tegelijk de kwaliteit borgen van de materialen en de opleiding en net zo veel plezier en passie blijven houden? Als bestuur moeten we ervoor zorgen dat we degenen die daadwerkelijk het klimaatgesprek voeren, maximaal faciliteren. Ik weet hoe zuinig je moet zijn op je vrijwilligers.
De toekomst
Over een jaar hoop ik dat we een bredere landelijke dekking hebben met onze klimaatgesprekken. Iedereen die dat wil, kan binnen een bepaalde afstand klimaatgesprekken volgen. Dat vind ik nog belangrijker dan het aantal groepscoaches dat we dan hebben opgeleid. Maar niet alleen gesprekken in de huiskamers, we gaan ook steeds meer samenwerken met gemeenten en bedrijven. Verder wil ik graag bereiken dat we naast de groep die we nu bereiken, de early adapters, over een jaar mensen bereiken en activeren die nu nog helemaal niet zo erg met klimaatverandering bezig zijn, de early majority. Dan kunnen we daarop verder bouwen, want uiteindelijk moet iedereen in actie komen.
Verantwoordelijkheid
Het thema Duurzaamheid werd vaak geagendeerd in projecten die ik deed binnen de gebiedsontwikkeling. Maar dat is natuurlijk een vaag thema. Ik ben me er toen steeds meer in gaan verdiepen en ik realiseerde me: we hebben een probleem, en we moeten iets doen. Sinds vier jaar ben ik vader, dat heeft het thema voor mij ook op scherp gezet. Ik voel me verantwoordelijk voor wat mij het meest dierbaar is. Die verantwoordelijkheid naar mijn kinderen vertaalt zich ook in een verantwoordelijkheid naar elkaar.
Losse appels
Ik ben niet de groenste. We hebben twee auto’s voor de deur, waarvan een half-elektrisch. Ik ben mij er goed van bewust wat er speelt bij mij, en zoveel Nederlanders, bij het maken van duurzame keuzes. Ik ben nu bezig met het gasloos maken van mijn woning waarbij ook financiële afwegingen meespelen. Ik merk wel dat we thuis steeds vaker beslissen om wel duurzame keuzes te maken, ook al is dat financieel niet aantrekkelijk of kost het iets meer moeite. Tenminste, dat denk je dan. Mijn voetafdruk is 4,3 hectare, dat is onder het gemiddelde. Dat komt vooral doordat we niet meer aan vliegvakanties doen. En ik ben meegegaan met mijn vrouw toen zij geen vlees meer ging eten. Nu eet ik voor 80% vegetarisch, en dat bevalt supergoed. Maar ik vind ook niet dat we alles nu maar helemaal moeten laten. Het moet in balans komen. Ik merk ook dat stappen steeds makkelijker worden. Ik let nu op verpakkingsmateriaal. Dan pak ik de appels los laat ik ze zonder zakje wegen bij de kassa. Gaat prima.
Mijn klimaattip zou zijn: gewoon gaan doen. Stappen zetten. Dan zie je dat je omgeving ook mee gaat draaien, soms zelfs zonder het klimaatgesprek te voeren.”
|
