Hoe ik door KlimaatGesprekken aan de slag ging om klimaatbewuster te leven
Mijn moeder was haar tijd ver vooruit. Toen wij pubers waren, werd ze er nog om uitgelachen; verwarming niet hoger dan 18 graden (“Trek maar een warme trui aan!”), maximaal 5 minuten douchen en het ongezellige licht van de spaarlampen. Nu ik in aanraking ben gekomen met KlimaatGesprekken, moet ik daar glimlachend aan terugdenken. Mijn moeder is Koningin Recycling, zo ging ze de avond voor het grofvuil werd opgehaald, kijken in de villabuurt dichtbij huis en vond daar zowaar een keer een zo goed als nieuwe buffetkast (de eigenaresse nam bijna maandelijks een totaal nieuw interieur).
18 jaar opvoeding ten spijt, was er veel van dit gedachtegoed verloren gegaan bij mij. Tot ik over KlimaatGesprekken hoorde en de documentaire van Leonardo (DiCaprio, Before the flood) zag. En totdat mijn dochter geboren werd. In wat voor wereld groeit zij op, en haar kinderen later? Als de industrie en politiek niet genoeg doen, zijn wij als consumenten niet aan de beurt bewuster te leven? Hoe bewust was ik nog van mijn impact op het klimaat?
Nog voor ik aan de workshop van KlimaatGesprekken deelnam, nam ik kleine maatregelen. Verwarming een graadje lager, verwarming laag in de nacht en als we de deur uitgaan. Niet meer zomaar de auto nemen als ik ook ergens makkelijk met het ov kan komen. Helemaal stoppen met vlees eten in plaats van flexitarier zijn. Plastic apart inzamelen en wegbrengen onderweg naar het park. Minder nieuwe kleding kopen; voor mijn dochtertje koop ik bijna alleen tweedehands kleding. Cosmetica zonder palmolie gebruiken, want voor die palmolie worden hele wouden gekapt waar olifanten en apen leven, weet ik van Leonardo. (Mocht je ook op zoek gaan; ik gebruik nu shampoo van Bee Natural en producten van Weleda). Elke dag lang douchen was met de aanwezigheid van mijn dochtertje toch niet meer haalbaar en helpt ook nog eens mee voor het milieu. Een verre vliegreis sloeg ik deze winter over.
Maar is dit allemaal wel voldoende? Wat kan ik zelf nog meer doen? En hoe kan ik het gesprek aan gaan met mensen in mijn omgeving om hen ook te stimuleren klimaatbewuster te leven? Ik was erg benieuwd naar de workshop van KlimaatGesprekken waarin ik meer hoopte te leren en gelijkgestemden zou ontmoeten.
Reizen op maandagavond
Op een maandagavond staat de deur al open van één van de cursisten waar vanavond de workshop plaatsvindt. Een groepje jonge mensen staan druk kletsend in de ruime woonkamer. Ze kenden elkaar al via werk en hebben elkaar enthousiast gemaakt voor KlimaatGesprekken. Boriana leidt de avond en kondigt aan dat het thema vanavond reizen is. Ze vraagt ons in een kort voorstelrondje onze twijfels te delen. Want, legt ze uit, als je wil veranderen, en je neemt je iets voor, dan moet je er wel voor 100% achter staan.
Dan gaan we in tweetallen onderzoeken welke factoren je belangrijk vindt als het om reizen gaat. Natuurlijk vind ik comfort en tijd best belangrijk. Toch krijgt ‘weinig klimaatimpact’ steeds meer gewicht in mijn keuze tussen ov en auto. Boriana legt uit dat reizen een onderwerp is dat samenhangt met met normen en waarden, en dat het imago bepalend kan zijn. Maar het is ook echt een kwestie van gewenning. Ik vind autorijden heel fijn, maar stap ook zonder morren minstens 3 keer per week in de bus en de trein. Als je vaak met de trein reist, merk je dat vertraging echt sporadisch voorkomt. En in de auto sta je vaak in de file, zoveel meer comfort is dat zeker niet.
Vervolgens gaan we het Reizenspel spelen. We spelen een gezin dat met allerlei overwegingen tonnen CO2-uitstoot kan besparen. Autorijden volgens ‘Het nieuwe rijden’ levert al heel wat op met tips als:
- je houden aan snelheid,
- 110 rijden ipv 120/130 km
- bandenspanning regelmatig controleren
- zware spullen uit auto halen
Ten slotte schrijven we ieder een realistisch doel op, waarmee je kunt besparen op reizen. Met een gesprekspartner bespreken we versnellers en remmers. Ik spreek uit dat ik vakanties dichterbij Nederland wil gaan plannen. Ik ben namelijk erg geschrokken van de CO2-uitstoot die een verre vliegreis met zich meebrengt. Met een klein kind is ver op reis toch minder praktisch, Europa is ook prachtig. Bovendien is het goed om te kijken wat je wil op je vakantie, vult Boriana aan. Veel van wat je wil is ook te bereiken zonder ver te vliegen. Volgens vriendinnen is Ameland heerlijk om op vakantie te gaan. Nu mijn partner nog overtuigen.
De avond wordt afgesloten met een algemeen advies: wees tevreden met de kleine stapjes die je maakt. Na deze avond kan ik dan ook tevreden zijn, want ik ontdekte dat ik als het om het thema reizen gaat, ik al goed op weg ben naar een kleinere voetafdruk. Mijn moeder kan dus ook tevreden zijn; mijn opvoeding is toch best goed gelukt.
Met dank aan Anna Pastor